Вёска Аздамічы размешчана ў маляўнічым кутку прыроды на поўдні Беларусі, недалёка ад рэчкі Моствы. Яна ўпадае ў крыху большую па памерах рэчку Сцвігу, якая адносіцца да басейна ракі Прыпяць.
У пяці кіламетрах ад вёскі, на поўдзень, размяшчаецца вялізны забалочаны лясны масіў “Альманскія балоты”, які цягнецца далей і займае значную тэрыторыю Украінскага Палесся. Характэрызуючы геаграфічнае становішча вёскі на мезаўзроўні можна сказаць, што яна знаходзіцца на поўдні азёрна-алювіальнай і флювіагляцыяльнай раўніны Прыпяцкага Палесся, якая распрасціраецца ад Заграддзя на захад да Мазырскай раўніны на ўсходзе. Разглядаючы геаграфічнае становішча на мапраўзроўні, паселішча знаходзіцца на поўдні Беларускага Палесся.
Гаворачы аб эканоміка-геаграфічным становішчы, мэтазгодна адзначыць, што ў цэлым, населены пункт мае выгаднае эканоміка-геаграфічнае становішча.
Вёска знаходзіцца на паўднёвым усходзе Столінскага раёна, які з’яўляецца ўскраінай Брэсцкай вобласці. Аздамічы далёка размешчаны ад асноўных шляхоў зносін. Так, да жалезнадарожнай станцыі Гарынь адлегласць 70 кіламетраў. Адлегласць ад вёскі да раённага цэнтра складае 63 кіламетры, а да абласнога – 310 кіламетраў. Самыя блізкія вялікія прамысловыя прадпрыемствы знаходзяцца ў г.Давыд-Гарадку, гэта філіял Брэсцкага электрамеханічнага завода і ў г.Мікашэвічы – камбінат цяжкіх матэрыялаў. Тэрыторыя, якую займае паселішча, складае каля 5,2 кв.км. Вёска працягнулася з захаду на ўсход на 5.5 км., а з поўдня на поўнач – 1км. У вёсцы налічваецца 431 двор. Агульная колькасць жыхароў 1240 чалавек.
Падводзячы вынік, трэба адзначыць, што вёска Аздамічы з’яўляецца па велічыні сярэднім сельскім населеным пунктам Столінскага раёна. Калі ўлічваць, што в.Рубель налічвае каля 6.5 тысяч жыхароў, больш як 1.5 тысяч двароў, а самыя маленькія паселішчы налічваюць не больш як 50 двароў.
Паходжанне назвы вёскі
З даўніх часоў на тэрыторыі вёскі сяліліся людзі. Аб гэтым нам гавораць рэшткі старажытных паселішчаў ва урочышчах Хвойца і Селішча. Тут знойдзены каменныя прылады працы і рэшткі глінянага посуду, а таксама магільнік.
Першыя успамінанні аб в.Аздамічы у пісьмовых крыніцах адносяцца да пачатку 16 ст. Упершыню вёска успамінаецца у грамаце гарадзецкага князя Свідрычыйлы “Аб перадачы зямель Федку Вайніловічу” ад 2 мая 1508 года. Затым Аздамічы успамінаюцца пад 1509 годам у грамаце Тураўскага князя Канстанціна Астрожскага, які дараваў турава-пінскаму епіскапу Арсенію два сельца – Аздамічы і Альгомель.
Адкуль пайшла назва вёскі дакладна вядома. Із вуснаў старажылаў вядома некалькі расказаў аб паходжанні назвы. Вось некаторыя з іх.
Калісьці на тэрыторыі вёскі ва урочышчы Мельнікі пражывалі два браты – леснікі. Бацька іх звалі Адамам. Лес і зараз адыгрывае у жыцці людзей вельмі важнае значэнне, а тады гэта была асноўная каштоўнасць. І к гэтым братам часта прыходзілі людзі, каму патрэбна было збудаваць дом (хату), каму дровы. Звяртаючыся да лескікоў, людзі называлі іх Адамавічы. Пазней і месца дзе яны жылі і вёску таксама пачалі называць Адамавічы. А да нашага часу дайшло ужо Аздамічы.
Адзін з вясковых дзядуль паведаміў вось такую гісторыю паходжання назвы вёскі. Калісці у вёсцы жылі вельмі драчлівыя хлопцы. У сваіх спрэчках з юнакамі іншых вёсак, і паміж сабой, яны часта ужывалі выразы:”От дам”, “Зараз дам”. Так іх пачалі называць Отдамавічы, а пазней і вёску. З цягам часу Отдамавічы ператварыліся у Аздамічы.
Найбольш распаўсюджаным расказам аб паходжанні назвы в.Аздамічы з`яўляецца разказ аб яе першым жыхару Аздаку, які пасяліўся тут у старажыткасці і пабудаваў мельніцу. Да яго у мельніцу прыезджала шмат людзей. Пазней вакол яго пачалі будавацца дамы. Так узнікла вёска. А назву атрымала ад першага жыхара Аздама – Аздамічы.